Ísrael er þrjótaríki

Undanfarnir dagar hafa verið einhverjir þeir svæsnustu í hernámssögu Ísraels í Palestínu. Þá er mikið sagt. Hefndirnar mörghundruðfaldar, níðingsskapurinn hryllilegur. Hvað á að þurfa mikið til, til að slíta stjórnmálasambandi við ríki sem viðhefur svona stefnu? Hvað er að marka delluhugmyndir íslenskra ráðamanna um "sérstakt samband" við Ísrael, þegar það sérstaka samband virðist aðallega virka í aðra áttina? Nei, ég er hræddur um að það verði að sniðganga Ísrael og slíta stjórnmálasambandi.
~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Það var annars grein eftir mig á Vantrú á dögunum, Ýkt mikil kirkjusókn heitir hún.
~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Það var líka grein eftir mig á Egginni á dögunum -- Virka mótmæli eða beinar aðgerðir? heitir hún.

Stöðvið blóðbaðið á Gaza: Útifundur í dag

Útifundur til að mótmæla blóðsúthellingum á Gaza fer fram á Lækjartorgi, þriðjudaginn 30. desember kl. 16.00.

Kröfur dagsins eru:
Stöðvið fjöldamorð Ísraelshers á Gaza
Slítum stjórnmálasambandi við Ísrael

Ræðumenn verða:
María S. Gunnarsdóttir, formaður Menningar- og friðarsamtaka íslenskra kvenna (MFÍK)
Ögmundur Jónasson, alþingismaður
Sr. Örn Bárður Jónsson, sóknarprestur

Fundarstjóri: Gylfi Arnbjörnsson, forseti Alþýðusambands Íslands

Fundurinn er undibúinn af Félaginu Ísland-Palestína með stuðningi fjölmargra félagasamtaka.

Andkristnihátíð var mjög vel heppnuð. Severed Crotch svíkja engan. Vantrú bjargaði meira en 30 manns úr klóm ríkiskirkjunnar.
~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Nokkrar ferskeytlur:

Hratt nú kjörin skerðast, sker
skulda-spennitreyja.
Samfylkingin aðeins er
auðvalds skítug bleyja.

Segi ég: Út með íhaldið
einnig 'fylkinguna,
gera upp við auðvaldið
og alla spillinguna.

Flýr nú Tryggvi, finnst ei náð,
fram skal múgur ræstur.
Lýður vaknar, drýgir dáð:
Davíð, þú ert næstur!

Loks ein hringhenda:

Ég er blankur, einnig þú,
okið sankast stóra.
Út á plankann ég vil nú
ýta bankastjóra.

Ofbeldi og skrílslæti

Sumir eru meira á móti mótmælum gegn spillingu og fáveldi heldur en þeir eru á móti spillingunni og fáveldinu sem mótmælin beinast gegn.

Sumir kalla það skrílslæti þegar fólk hendir eggjum í grjótvegg, og ofbeldi þegar einhver kastar snjóbolta í Jón Ásgeir. Hvað á að kalla það þegar verður farið að kasta grjóti eða handsprengjum? Eru hagkerfi og mannorð landsmanna ekki nóg, þarf að gjaldfella tungumálið líka? Ef hægrimönnum verður að ósk sinni, ríkisstjórnin heldur velli og spillingin ríkir áfram, eiga þeir sjálfir eftir að þurfa að nota þessi orð áður en veturinn er úti, gegn þeim sem gefast upp á að biðja valdið kurteislega um miskunn.

Úlfur, úlfur!
~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Löggan, með puttann á púlsinum: Fækka lögmönnum á efnahagsbrotadeild.

Mál dagsins

Á Egginni eru tvær góðar nýjar greinar:
"Leiðirnar tvær" eftir sjálfan mig, um valkostina sem Íslendingar eiga í stöðunni.
"Hvernig á að brjóta niður fjöldahreyfingar" eftir Jón Karl Stefánsson. Titillinn skýrir sig sjálfur.
~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Skilgreiningin á "friðsamlegum mótmælum" eru mótmæli sem er auðvelt að hundsa.
~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Eftir því sem ég les meira af Moggabloggi, þess meira þreytandi finnst mér vaðallinn á því, og tilgangslaust nöldur á lágu plani. Kemur ekki beint á óvart samt.

Vinsamlegast ekki misskilja þessi orð sem alhæfingu!

En það er svosem lítið hægt að gera í því þótt bjánar fái internetaðgang. Það eru nú einu sinni mannréttindi að vera bjáni, er það ekki? Sá sem ætlaði sér að leiðrétta allt sem er rangt á internetinu mundi varla gera margt fleira þann daginn. Auk þess er tuð ekki eins og rökræða. Það eru ekki bestu rökin sem vinna, heldur mesta þrjóskan.
~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Menn tala um að allt muni fara á annan endann í febrúar þegar ástandið versni til muna. Það er örugglega rétt. Ég held samt að sú umræða sé ein af ástæðunum fyrir því hvað mætingin á laugardagsmótmælin hefur minnkað. Annir jólanna og skortur á sýnilegum árangri spila þar inn í, og þetta líka, held ég. Er þetta "self fulfilling prophecy"?
~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Mér bregður fyrir bæði í Fréttablaðinu og Mogganum í dag.
Þetta ástand og viðbrögðin við því eru enginn leikur og ekkert grín, heldur alvarlegt mál.

Fimm ára afmæli

Í dag, áttunda desember 2008, eru fimm ár liðin síðan ég tók merkilega ákvörðun og hætti að éta kjúklinga og svínakjöt. Ástæðan er ógeð á illri meðferð á dýrum í verksmiðjubúskap og bruðli með land og vatn. Ég hugsaði með mér að ef ég gæti ekki hugsað mér að veita einhverju dýri einhverja meðferð, þá ætti ég ekki að borga öðrum fyrir að gera það. Eða, eins og vinur minn orðaði það, "Sá sem er ekki til í að drepa dýrið sjálfur á ekki skilið að éta það." Ég gæti alveg drepið dýr til að éta það eða klæða mig í það. En að loka það fyrst inni í pínulitlu búri í nokkur ár, þar sem það er þjakað af legusárum og sturlað af innilokunarkennd -- þar dreg ég mörkin.

Þann dag bloggaði ég þetta:

mánudagur, desember 08, 2003
Af stækum viðbjóði á meðferð sumra dýra er ég hættur að éta kjúklinga og svínakjöt nema ég hafi ástæðu til að ætla að viðkomandi skepna hafi sprottið úr grasi við viðunandi aðstæður.

Á þessum fimm árum hef ég haldið mig við þetta, og reyndar hefur þetta náð nokkur veginn yfir eldisfisk líka. Ég hef étið einn "free range" kjúkling og eitthvað smávegis af keti af "free range" svínum, sem ég hef þurft að fara til útlanda til að nálgast. Í tvö eða þrjú skipti hef ég í misgripum keypt svínakjöt á veitingastöðum erlendis. Þá hef ég hugsað að ég gæti nú eins étið þetta, fyrst ég var búinn að kaupa það hvort sem er. Í öll þessi tvö eða þrjú skipti hef ég fengið í magann. Iðrin í mér eru ekki spennt fyrir svínakjöti eftir að þau vöndust af því.

Ég veit að það er ekki allt í lagi í nautgripaeldi og meira að segja sauðfjárbúskap. Ég veit líka að loðdýr hafa það skítt í búrum. Ég held samt að svín og kjúklingar hafi það verst. Þar kreppir skórinn mest. Ég get ekki sagt að ég sakni þess að éta þau. Að vísu þætti mér ekki leiðinlegt að geta keypt beikon af "free range" svínum -- og reyndar líka "flæskesvær" -- en það er nú ekkert stórmál á móti því að éta með aðeins betri samvisku en áður.

Byltingu undan oki sérhagsmuna

Grein dagsins á Egginni er eftir sjálfan mig: Efnahagsleg kremja: Hvað skal taka til bragðs?

~~~ ~~~ ~~~ ~~~
Ef við viljum losna undan oki innlendra sérhagsmuna, hvor leiðin er þá betri til þess:

1. að undirgangast ok erlendra sérhagsmuna sem eru sterkari en þeir íslensku?
2. að steypa innlendu sérhagsmununum og láta almannahagsmuni ríkja hérna?

Innlenda valdastéttin er okið sem liggur á okkur og hefur gert frá því á söguöld. Hún hefur sjaldnast unnið ein síns liðs -- einu sinni vann hún með norsku valdastéttinni, lengst af með þeirri dönsku, á fyrri hluta 20. aldar mjög með hinni bresku og á síðari hluta 20. aldarinnar með bandarísk-evrópskri. Þeir vilja mynda bandalag við evrópsku auðstéttina núna.
Missum við fullveldið?
Í sannleika sagt, þá er fullveldið ofmetið. Íslendingar sem slíkir ráða minnstu í þessu landi. Þeir sem mestu ráða eru íslenska auðvaldið. Það er logið að okkur þegar okkur er sagt að við séum ein heild, að við sem þjóð stöndum saman í hagsmunabaráttunni. Það er ekki satt: Við erum stéttskipt. Stéttabaráttan hefur aldrei hætt, hún hefur bara verið á einn veginn undanfarna 2-3 áratugi.
Það er ekki lýðurinn sem ræður í þessu "lýðræði", það er yfirstéttin. Þannig hefur það verið frá landnámi og þannig mun það verða þangað til við steypum henni og tökum völdin í landinu í eigin hendur.
Það er valdastéttin sem fer með fullveldið, ekki almenningur.Það er valdastéttin sem stjórnar því hvort við göngum í Evrópusambandið, ekki almenningur.
Þangað til við steypum henni og tökum völdin í landinu í eigin hendur.

Það birtist grein eftir mig á Vantrú í gær: Það eru erfiðir tímar.

Gleðilegt 90 ára afmæli fullveldisins. Ætli árin verði mikið fleiri?

Í dag er Vargastefna við Stjórnarráðið kl. 13:30, trukkaganga frá Hlemmi á Lækjartorg kl. 14:00 og Þjóðfundur á Arnarhóli kl. 15:00. Klæðið ykkur eftir veðri og mætið með kreppta hnefa og slagorð á vörum. Það er mál manna að Davíð Oddsson verði borinn út úr virkinu sínu. Sjáum nú hvernig til tekst með það.